’n Visblik-kers vir donker dae

 

Deur Rean Steenkamp

 

“Ag nee, die krag is af … al weer!” roep die kinders. “Al weer die slagoffers van beurtkrag,” dink ek – en ek het vergeet om kerse en lampolie te koop. Die gasbottels is ook leeg, tref dit my!

 

 “Die donker kom van buite en syfer deur die ruite …” sing Koos du Plessis. Ek dink die man was ook ’n siener … het seker geweet wat op ons wag. Deesdae is ons gereeld in die duister.

 

Gelukkig het ek nie alle tegnologie laat los nie en ry ek soms ook branders op die internet-golf. En daar het ek iets raakgeloop wat my nou uit die moeilikheid kan help en sommer my vrou sal beïndruk en laat vergeet van al die goed wat ek vergeet het om te koop. Met die inligting kan ek die kinders wys wie MacGyver in dié huis is.

Ek soek in die koskas en jou wrintie, daar kry ek dit – ’n paar blikkies tuna wat ingelê is in visolie. Net die ding om’n paar visblik-kerse vir die huis te maak.

 

Met net ’n spyker, ’n hamer, ’n skêr, ’n servet en ’n boksie vuurhoutjies pak ek dié taak aan. Kort voor lank is daar ’n hele paar kerse op strategiese plekke in die huis.

 

Ek sien my dogters is nogal beïndruk en ek vra: “Wie is MacGyver, hû, wie?” My dogters kyk my onbegrypend aan. “Nee, Pa, geen idee nie, wie?” sê die oudste.

Ai, het die tyd só vinnig verby gegaan? Maar nou ja, die lig skyn en ons stamp nie ons tone nie. Ons oorleef nog ’n donker aand in Tshwane.